Update 30 weken zwanger; toen werd ik onverwachts opgenomen in het ziekenhuis

We hebben weer een mijlpaal bereikt want we hebben de 30 weken aangetikt!

Deze week zou de laatste week zijn waarin ik zou gaan trainen en coachen, ben ik maandagavond toch naar het ziekenhuis geweest, zijn we naar een informatie avond over borstvoeding geweest en werd ik toch plotseling opgenomen in het ziekenhuis.

Tweede paasdag in het ziekenhuis

Tweede paasdag was een rustige dag, Simon had dagdienst en ik deed deze dag lekker rustig aan. De hele dag had ik al last van mijn ribben maar dat is ook niet zo’n grote verrassing met twee drukte makers in mij. Helaas werd het niet minder en ging het over tot kramp tussen mijn schouderbladen en had ik wat last boven in mijn buik. Toch maar even bellen met het ziekenhuis en mocht gelijk komen om een CTG te maken. Met deze klachten kon het zijn dat het, het HELLP Syndroom was. Gelukkig waren de bloeduitslagen en urinetest goed. We konden weer met een gerust hart naar huis maar moesten vrijdags wel nog even terug komen voor een extra CTG en urinetest.

Informatie avond over borstvoeding

Na ons gesprek bij de lactatiekundige, wat jullie hebben kunnen lezen in de update van week 28, zijn we naar de informatie avond over borstvoeding geweest. Deze avond werd georganiseerd door de GGD. Diezelfde lactatiekundige die wij hadden gesproken gaf deze avond dus dat was wel fijn.

Wij waren positief verrast over deze avond en de informatie die we kregen. Er werd weer een hoop duidelijk ook waar we op moeten letten qua houding, het aanleggen van de baby en signalen van de baby. Voor iedereen die twijfelt om naar zo’n avond te gaan zeker doen, want er wordt zoveel duidelijk. 

Box neerzetten

 We hebben deze week ook de box neergezet. Ik zie jullie denken nu al? Ja nu al haha, aangezien wij ook twee harige vriendjes hebben rondlopen vonden wij het verstandig dit op tijd te doen. Nu kunnen Hummer en Jip er ook aan wennen. We moeten niet vergeten dat ook voor hen heel veel veranderd. Ik moet zeggen het went heel snel zo’n box in de woonkamer.

Wij zijn niet voor de hele grote tweeling box gegaan maar voor de tweeling box die tussen een eenling box en de hele grote tweeling box zit. Zie voor dit formaat box maar eens een leuk box kleed te vinden, maar gelukkig hebben wij die gevonden. Ik heb dit box kleed speciaal op maat laten maken via Zoetspul en hij is gemaakt door Rekel. Het was een supersnelle service want de stof moest nog besteld worden maar voor ik het wist had ik hem binnen. Hoe leuk was het dat er ook twee leuke knuffeltjes bij zaten voor de kleintjes. De muziekmobiel die op de box zit is van Jollein.

Foto’s van de zwangerschapsshoot binnen

Deze week kregen wij ook de foto’s van de zwangerschapsshoot binnen. Hieronder een aantal foto’s hiervan.

Extra controle

 Toen was het alweer vrijdag en moesten we ’s morgens terug komen voor extra controle n.a.v. maandag avond. Ik werd aan de CTG gelegd en ze hebben toen een uur lang de kleintjes en mijn buikactiviteit gemeten. Helaas bleek uit de CTG dat mijn buik onrustig was, dit gaf reden bij de verloskundige om mijn baarmoedermond op te meten. Aangezien mijn baarmoedermond met 24 weken nog 4/4,5cm was en ik verder geen onrust voelde verwachtte ik niks schokkends. Helaas bleek uit de echo dat mijn baarmoedermond verkort was, deze was nog maar 1,7cm. Er werd ook een test gedaan om te kijken wat de kans op vroeggeboorte zou zijn. Gelukkig bleek uit de test dat er 94% kans is dat ze niet voor de 34 weken geboren worden. Toch was de onrust op de CTG en mijn verkorte baarmoedermond reden voor de gynaecoloog om mij in het ziekenhuis op te nemen.

(het uitzicht vanaf mijn bed in het ziekenhuis)

Toch plotseling opgenomen

Daar lag ik dan vrijdagmiddag onverwachts opgenomen in het ziekenhuis, ’s avonds werd er een nieuwe CTG en echo gemaakt. Op de CTG bleek nog steeds onrust te zien, maar gelukkig was mijn baarmoedermond niet nog verder aan het verweken. Zaterdag zouden ze verder gaan kijken en kijken hoe en wat. Zaterdag ochtend weer aan de CTG gelegd en na deze CTG vond de gynaecoloog het nog geen goed idee om naar huis te gaan. Ze wilden voor de zekerheid weten wat er zou gebeuren als ik de hele niks zou doen (lees alleen in de stoel naast mijn bed, op bed of naar de WC gaan). Wat baal je dan want ik had zo gehoopt dat ik naar huis mocht gaan want ik voelde mezelf gewoon goed.

Zondag ochtend (inmiddels in de 30+ weken) werd er een nieuwe CTG gemaakt en hierop was gelukkig rust te zien maar de gynaecoloog wilde eerst dat ik de ochtend en middag mij zou voortbewegen door het ziekenhuis om te kijken wat dat zou doen om vervolgens ’s middags weer een echo te maken.

(aan het CTG apparaat)

Op de echo ’s middags was gelukkig te zien dat mijn baarmoedermond niet verder was verweekt. Dat betekende dat ik eindelijk weer naar huis mocht! Zo heb ik toch nog een beetje van het lekkere weer kunnen genieten.

Zwangerschapsverlof

Deze week was de week waarin ik mijn laatste training zou doen en mijn laatste wedstrijd zou coachen. Helaas doordat ik in het ziekenhuis moest blijven kon dit niet. Vind het erg jammer dat ik het seizoen zo heb moeten afsluiten maar er is helaas niks aan te doen. Nu is het tijd voor mij om rustig aan te doen want ik had nooit verwacht dat ik nog tot week 30 zou kunnen blijven trainen en coachen.

Zwangerschapskwaaltjes

Mijn ribben blijven toch wel een ding vind ik. Zo kan ik niet meer lekker rustig slapen, bij elke schop of beweging doet het zeer. Met de wetenschap van het weekend vind ik het toch wel spannend of het dan komt door de beweging of dat ik een onrustige buik heb. Het positieve is dat mijn maagzuur echt sterk verminderd is. Wel begin ik helaas wat vocht vast te houden bij mijn voeten. Doordat mijn buik zo snel groeit kan ik echt aanzienlijk minder ver lopen.

Het aftellen is begonnen dus daar houd ik mij maar aan vast. Gelukkig doen ze het daarbinnen erg goed en groeien ze goed. Ik kan jullie namelijk vertellen dat ik denk dat ik  over twee weken wel voorover zal vallen van de topzwaarte. Nu deze week erop zit hoop ik dat mijn buik rustig blijft, want ze moeten toch echt nog even een paar weken blijven zitten.

 

 Liefs, Kayleigh