Leven met Luuk en Noud #17 Nog maar een maand zijn ze baby’s

O jongens, waar is de tijd gebleven dat wij nog kleine baby’s in huis hadden, 11 maanden zijn ze alweer. Die tijd is namelijk echt voorbij in huize Haster, ondanks dat ze nog een maand baby zijn. Wat is er weer veel veranderd in de afgelopen maand. Ik praat jullie in deze blog bij over onze belevenissen en ontwikkelingen.

Dag box, hallo speelhoek

De grootste verandering is toch wel dat we de box hebben weggedaan. We gebruikten hem nooit meer dus stond hij eigenlijk alleen maar in de weg. Daarvoor in de plaats is er een mooie speelplek gekomen.  Het is een periode die we hebben afgesloten en het is fijn, ze kunnen nu zo lekker zelf rondscharrelen in de kamer en spelen. Dat hebben de jongens ook echt wel nodig  want ze barsten van de energie.

Suf gekletst worden

Dat de jongens energie voor 10 hebben is fantastisch, dat ze daarbij ook heel veel kletsen in zichzelf, tegen ons of tegen elkaar maakt het alleen maar leuker. Het enige moment dat het stil is overdag is als ze hun (korte) slaapje doen. Die interactie die ze hebben met elkaar is mooi om te zien. Ze vertellen hele verhalen tegen elkaar en lijken het ook te begrijpen. Ze zoeken ook continu interactie met ons, ze komen naar je toe om bij je te staan of je een knuffel te geven. Dat soort momenten zijn waardevol en vooral liefdevol!

Bezoek aan de fysiotherapeut

Afgelopen week zijn wij voor Noud naar de kinderfysiotherapeut gegaan in overleg met de kinderarts. Waarom? Nou Noud staat bijna alleen maar op zijn tenen, hier maakte wij ons een beetje zorgen om.  Wat blijkt, alles werkt gewoon goed bij hem alleen gaat hij te snel qua ontwikkeling. Hij probeert Luuk bij te houden dus gaat hij compenseren om stabieler te staan en te lopen langs de bank/tafels. Dit kan geen kwaad en dit zal als het goed is wegtrekken en zo nu en dan helpen wij hem daarbij, door hem te corrigeren. 

Tandjes

De tandjes van de jongens lijken wel als paddenstoelen uit hun tandvlees te schieten. De kinderarts zei het laatste bezoek dat na de eerste twee voortanden, het daarna een tijdje stil staat. Nou dat is bij onze jongens niet van toepassing, alles lijkt wel tegelijk te komen. Mijn tandeloze mummies zijn echt verleden tijd en stiekem mis ik dat wel eens. Met die tanden lijken ze helemaal zo groot. Daarentegen staat het echt super schattig want met elke lach die je krijgt (dat zijn er erg veel op een dag) zie je ze zitten. Het risico aan tanden is dat ze er ook wel eens één door hun lip krijgen en dat is echt brullen geblazen. Maar hé het leven is nou eenmaal vallen en opstaan. 

Motoriek

De jongens ontwikkelen zich zo snel, daarbij ook hun motoriek. Zo zijn druk bezig met speelgoed op elkaar te leggen of iets ergens doorheen te doen. Van de week stond ik er helemaal van te kijken dat mijn kleine jongens al een torentje van drie blokjes konden bouwen. Van hulpbehoevende baby’s naar kleine mannen die de wereld en alles wat daarbij hoort aan het ontdekken zijn.

Laatste maand mijn baby’s

Over vier weken is het zover, dan vieren wij de eerste verjaardag van onze jongens. Wat is hete jaar voorbij gevlogen. Ik ga dan deze weken optimaal genieten van mijn baby’s voordat ze peuter worden. Het baby tijdperk loopt bijna op zijn eind, een periode die we gaan afsluiten en niet meer terug zal komen.

Liefs, Kayleigh