Papa Simon vertelt – het vaderschapsdilemma

Welkom bij Papa Simon vertelt. In deze rubriek zal Simon zijn ervaringen als tweelingvader met jullie delen. Elke maand zal hij een nieuwe blog plaatsen om jullie bij te praten. Benieuwd naar zijn vorige blog? Lees hier.
Deze keer vertelt hij jullie over hoe wat hij vindt van de zomertijd en over zijn vaderschapsdilemma. Lees je mee?

Zomertijd

Er is de laatste tijd veel gedoe rondom het mogelijk afschaffen van zomertijd/wintertijd. Het lijkt mij persoonlijk een prima idee om dat te doen, gewoon 1 tijd maakt het helder en duidelijk voor iedereen. Zeker wanneer je in de nachtdienst zit en de wintertijd gaat in krijg je toch een geestelijke break-down omdat je een uur langer wakker moet blijven terwijl de rest van Nederland onder een warm dekentje naar de binnenkant van zijn ogen zit te kijken.

Maar niet alleen de nachtdienst maakt dat ik een kijkje op die tijdsverandering heb; onze jongens zijn toch ook wel onder de indruk hiervan. Voorheen sliepen ze steevast rond 18:45 richting dromenland, maar nu zitten ze rond 20:00 nog steeds vrolijk rechtop in bed. Als vrouwlief en ik samen de jongens in slaap hebben gekroeld, en we proberen weg te lopen dan worden ze weer wakker en kijken 4 donkere oogjes je weer stralend aan en kan je weer opnieuw beginnen. Eén troost hierin is dat ze wel tot een acceptabele tijd doorslapen; waar het in de wintertijd nog wel eens rond 6:15 a 6:30, maar nu in de zomertijd is het vaker 7:15 a 7:30, vanmorgen zelfs 8:05. Kortom, we mogen niet klagen.

Het zal wel met het licht te maken hebben; er zit boven hun slaapkamerdeur nog een raampje, hierdoor komt nog veel licht en langs de randen van hun rolgordijn schijnt ook nog vrolijk de zon. Hier moet dus aan gewerkt worden door papa en mama. 

Het logeer-dilemma

Wij zitten met een dilemma, of liever gezegd ik zit met een dilemma. Het gaat hier om het zogeheten logeer-dilemma. Ik zal het uitleggen; de jongens zijn nu bijna een jaar oud. In het afgelopen jaar hebben de jongens nog nooit zonder ons geslapen, en hebben buiten hun ziekenhuisperiode en vakantie nooit ergens anders geslapen dan in hun eigen bedje in hun eigen kamertje in hun eigen huis. Nu zei mijn lieftallige schoonouders laatst of ze niet eens bij hun zouden logeren zodat wij wat tijd voor onszelf hebben.  We zijn al wel eens met z’n tweeën naar Leeuwarden geweest en laatst waren we naar de Ikea. Dat is het wel zo’n beetje. Verder zijn we eigenlijk altijd met z’n vieren op pad gegaan, en dat heeft een reden; we hebben het gewoon heel fijn als het gezin compleet is. 

Maar het is waar; het is belangrijk om ook tijd voor elkaar vrij te maken; quality time te hebben. Kinderen trekken toch een wissel op je relatie. Het is hard werken om daar samen iets moois van te maken en elkaar niet uit het oog te verliezen. 

Hoe staan jullie hierin?

Nu vraag ik mij af; ben ik de enige die er moeite mee heeft om de jongens een nachtje ergens anders te laten slapen zodat papa en mama 2 dagen voor hunzelf hebben. Het lijkt me zo egoïstisch? We hebben er tenslotte zelf voor gekozen om deze mooie hummeltjes op aarde te zetten. Aan de andere kant, het is natuurlijk wel fijn even 2 dagen lekker met zijn twee. Ik begrijp dat er zat jonge ouders zijn die hun kroost bij opa/oma brengt om zelf er even tussenuit te gaan, of zelfs een week op vakantie te gaan (!?!!?). 

Zoals jullie lezen; ik zit nog erg in twijfel. Kayleigh is er al wel over uit dat we het gewoon moeten doen. Bij mij blijft de twijfel een beetje hangen. Maar waarom? Ze hebben het goed bij opa en oma, dus daar ligt het niet aan. Ik denk zelf dat het het gevoel is dat we niet compleet zijn. Ik ben ook wel een beetje een softy wat dat betreft, maarja I don’t care… Wordt vervolgd……..

Groetjes Simon