Je baby laten huilen als hij of zij in bed ligt

Een tijdje terug vroeg ik op Instagram hoe mensen denken over het laten huilen van je baby als hij of zij in bed ligt. Hieronder een aantal meningen en hoe wij hierover denken.

Aantal uitspraken hoe andere hierover denken

 ”Ik doe het wel! Geen uren natuurlijk. Ligt eraan wat voor huiltje”

 ”Ligt aan het type huiltje. Als het jengelig is dan laat ik mijn tweeling liggen”

 ”Wij hebben het gedaan, omdat ze oververmoeid waren en nauwelijks sliepen”

 ”Niet laten huilen! Je baby kan enkel communiceren door lachen en huilen!”

 ”Baby’s jonger dan zes maanden niet laten huilen in bed”

 ”10 minuten laten huilen, dan naar toe gaan en troosten maar niet uit bed halen”

 ”Niet laten huilen. Ze zijn nog zo klein, ze kunnen nog niet zeggen wat er is”

” Ligt aan je kindje. Mijn zoon had het nodig om in slaap te vallen”

Zoals jullie lezen zijn er zoveel verschillende meningen. Ook op internet vind je niet één antwoord qua onderzoeken maar zoveel verschillende.

Onze mening

Over het algemeen vallen onze jongens meteen in slaap na de middag- of avondfles als wij ze op bed liggen. Uiteraard zijn er soms momenten dat ze ook huilen als ze net in bed liggen. Ook Simon en ik hebben hier thuis verschillende meningen over. Ik vind dat 10 minuten laten huilen en dan even kijken moet kunnen. Ik troost ze dan maar laat ze wel in bed liggen. Soms lees ik een kort verhaaltje voor om te laten weten dat ik er ben en daarna ga ik weer weg. Meestal helpt dit en slapen ze dan snel.
Simon heeft er wat meer moeite mee als ze huilen en is sneller geneigd om heen te gaan.

Uiteraard luisteren wij naar het ‘soort’ huiltje. Zijn ze jengelig weten wij dat ze wel moe zijn maar nog niet willen slapen of ze hun speen willen.  Zijn ze helemaal overstuur dan gaan we uiteraard gelijk heen, dan wil het nog wel eens dat ze zich verslikken in hun maagzuur. Gelukkig als ze daar dan vanaf zijn slapen ze ook snel weer verder.

Als ik alleen thuis ben en dat geldt dan vooral voor ’s nachts kan ik soms niet anders dan ze laten huilen als ze om en om komen voor de fles. Ik praat dan wel zodat ze me horen, dat ze weten dat ik in de buurt ben.

Dit is hoe wij en vooral ik er tegen aan kijk. Voor iedere mening is wat te zeggen want iedere baby is anders. Daarbij weet elke ouder zelf wat goed is voor zijn of haar kind.

Ik ben wel eens benieuwd naar jouw mening als lezer en of je thuis ook verschillende meningen hebt. Laat het gerust weten in een reactie.

Liefs, Kayleigh