Update 23 weken zwanger; de eerste grote aankopen zijn in huis

Het is weer tijd voor de wekelijkse zwangerschapsupdate. Deze week ben ik voor de zekerheid naar het ziekenhuis gegaan, kregen we de kinderwagen en box binnen, hadden we de 23 weken echo en kregen we goed nieuws over oma.

Deze week was het Valentijn en ook de week waarin we vier jaar samen zijn. Ons ‘jubileum’ hebben we dan ook even gezellig gevierd in Schoorl met een lekkere lunch. Als je dan bedenkt met elkaar waar je vier jaar geleden stond samen en in welk hoofdstuk we nu zitten, vinden wij dat toch wel bijzonder.

Ziekenhuisbezoek

 De week begon ik met gespannen en ik vond toch wel harde buik. Na lang twijfelen toch besloten om het ziekenhuis te bellen voor overleg want bij twijfel ALTIJD bellen. Ze wilde dat ik toch even kwam voor de zekerheid om een urinetest te doen. Een aantal weken terug ben ik ’s avonds ook naar het ziekenhuis gegaan omdat ik klachten had wat leek op een blaasontsteking. (klik hier voor blogbericht)

Aangekomen in het ziekenhuis kreeg ik een katheteronderzoek en gelukkig was mijn urine schoon. De gespannen en toch wel harde buik kwam waarschijnlijk omdat mijn buik gewoon hard aan het groeien was.

Achteraf denk ik ook dat ik gewoon een te druk weekend heb gehad. Dat betekend dus toch nog rustiger aan doen.

Kinderwagen en box

Donderdag was het zover de kinderwagen en de box werden geleverd. Het is toch wel een fijn idee dat die aankomen gewoon in huis zijn. Als je dan de kinderwagen in elkaar aan het zetten ben realiseer je, je toch weer extra dat we straks gewoon een gezin van 4!! zijn. In een apart blogbericht zal ik uitgebreid vertellen waarom wij voor deze kinderwagen zijn gegaan.

De box staat overigens nog niet in elkaar, daar wachten we nog even mee tot april.

23 weken echo

Vrijdag stond er weer een echo op de planning. Hoe leuk is het dat mijn moeder en mijn oma samen mee konden om naar onze kleintjes te kijken. Het was dit keer geen uitgebreide echo (helaas) en gelukkig groeien ze goed. Iets te goed misschien, de gynaecoloog vond de buikjes aan de grote kant , want ze lopen een week voor qua groei. De gynaecoloog wilt nu dat ik een OGTT (orale glucosetolerantietest) laat doen om te kijken of ik zwangerschapsdiabetes heb. We wachten het maar af!

Mijn baarmoedermond werd ook nog opgemeten, gelukkig is deze nog helemaal dicht en hoeven we ons daar (voorlopig) geen zorgen over te maken.

(Hierbij een klein stukje van de echo, dit keer kregen we geen foto’s)

Zwangerschapskwaaltjes

Eigenlijk blijven de zwangerschapskwaaltjes een beetje gelijk lees; brandend maagzuur, bloedneuzen en vermoeidheid.

Nu mijn buik echt groeispurten maakt is het in bed omdraaien en eruit komen echt al een hele opgave. Ik voel me soms echt een oud wijf wat stijf is en niet meer normaal kan bewegen.

Waar ik normaal douchen echt heerlijk vond, vind ik het nu echt een hele opgave. Ze zeggen dan dat douchen ontspannend is ook tegen gespannen buiken enz. Bij mij gaat dit helaas niet op en wordt hij alleen maar gespannener. Dan te bedenken dat ik nog zo lang moet, zal het dan aan het einde zittend douchen worden?

Het was mooi weer deze week met veel zon en merk dan wel dat ik iets meer energie heb en echt behoefte heb om kleine rondjes te lopen.

Goed nieuws over oma

 Deze week kregen we de uitslagen van oma haar bloedtesten en beenmergpuncties. Gelukkig was daar eindelijk goed nieuws! De 2^e kuur is aangeslagen en ze is ‘schoon’. Er zit nog 1% afwijkende cellen maar ze kunnen niet zien of dit ook echt slechte cellen zijn. Ze moet wel voor een beenmergtransplantatie naar de VU omdat anders de kans groot is dat het met een jaar weer terug is. Dit goede nieuws had iedereen wel even nodig, zijn de afgelopen 2 maanden toch niets voor niets geweest.

Liefs, Kayleigh