Leven met Luuk en Noud #19 was dit de laatste keer bij de kinderarts?

Dan is er ineens alweer een maand om, de jongens zijn inmiddels 13 maanden oud en wat maken ze een ontwikkelingen door. Je kan echt merken dat ze baby-af zijn en de wereld volop aan het ontdekken zijn als dreumesen. Deze keer vertel ik jullie onder andere over hoe het was bij de kinderarts. Lees je weer mee?

Los staan en lopen

Waar Luuk op z’n eerste verjaardag zelf stapjes kon zetten zonder hulp en Noud het op z’n verjaardag presteerde om los te gaan staan, gaan ze nu als de brandweer. Luuk loop tegenwoordig, natuurlijk met vallen en opstaan, zelf de kamer rond. Noud heeft het los staan ontdekt en begint op handen en voeten te lopen. Ik moet zeggen dat als je hem 1 vinger geeft ook hij lekker met je mee loopt. Wat zo leuk is, is dat als het ze lukt ze allebei zulke trotse koppies hebben.

Sterke wil

Eerder heb ik jullie al eens verteld over de karakters van beide jongens (lees hier). Nu ze ouder worden ga je steeds meer zien dat ze beide sterke karakters hebben en totaal niet onderdoen voor elkaar. Noud laat echt van zich horen als hem iets niet zint of als hij iets wilt, dit doet hij door meestal heel hard te gaan gillen. Als bij Luuk iets niet lukt kan hij heel driftig worden en kan hij echt met speelgoed gaan gooien. Zo goed als ze samen kunnen spelen zo goed kunnen ze ook ruzie maken. Uiteraard willen ze altijd met het zelfde speelgoed spelen als de ander. Met als resultaat dat er één heel hard gaat gillen en de ander super boos kijkt en begint te zwaaien met z’n armen. Wat ze ook wel doen is elkaars handen ergens vanaf willen trekken. Uiteindelijk komt het altijd goed want er valt er altijd eentje te verleiden met een ander speelgoedje.

Die, die, nee, nee

Wat ik persoonlijk super leuk vind is dat ze nu in een fase komen dat ze proberen duidelijk te maken wat ze bedoelen. Als Noud iets niet mag zegt hij automatisch al nee, nee. Hij kijkt er dan ook echt heel ondeugend bij. Als je iets aan hem vraagt zegt hij het ook. Als Noud iets wilt dan komt hij naar je toe en moet je hem optillen, dan gaat hij ergens naar toe wijzen en zegt hij die, die. Hij blijft ook net zolang doorgaan tot je het begrijpt. Op deze manier geeft hij al heel goed zelf aan dat hij bijvoorbeeld drinken wilt. 

Klimmen en klauteren

Het is oppassen geblazen in huize Haster want overal moet opgeklommen worden of overheen gekropen worden. Het is dat we een traphekje hebben beneden anders hadden ze allang boven geweest en vanaf nu zijn de open keukenkastjes niet meer veilig want daar wordt gewoon ingeklommen. 

In de tuin is het een uitdaging om ze op het gras en het achter terras te houden als we daar zitten. Het liefst gaan ze naar het grote terras om daar vervolgens op banken en tafels te klimmen. Ben benieuwd wanneer ze op de bank binnen komen want één ding weet ik dan zeker, onze vensterbank is dan niet meer veilig.

De kinderarts

Op 31 mei hadden wij een afspraak bij de kinderarts. We wisten dat als de jongens het goed bleven doen dit de laatste was. We zijn dan ook blij dat alles goed gaat en we officieel ‘ontslagen’ zijn uit het ziekenhuis. Bij de mededeling voelde ik mij toch wel even emotioneel, want we hebben ondanks alles toch echt twee gezonde jongens die het ook nog eens heel goed doen. Onze Noud woog 9,5 kilo en was 79cm en Luuk woog 10,5 kilo en was 79,5cm. Wel vroeg de kinderarts of onze jongens al woorden zoals bal enz snappen. Dat als je zegt pak die bal eens dat ze dat ook doen. Eerlijk gezegd hebben we daar nooit echt specifiek op gelet, ik denk dan ook dat ze het misschien wel snappen maar denken Joe ik doe me eigen ding.

Snapten jullie kids dit we al met 12 maanden?

Zoals jullie merken gaat het erg goed met ons, soms denk ik wel eens dat mensen denken dat het een mooi weer show lijkt maar dan denk ik nee, het gaat gewoon echt zo goed met ons.

Liefs, Kayleigh