Alles over mijn tweelingzwangerschap,  Blog,  Persoonlijk,  Tweeling

Update 36 weken zwanger; zal dit dan de laatste controle zijn geweest?

Wie had dat gedacht, dat we de 36 weken zouden halen? Vier weken terug kregen we te horen dat de kans groot was op een vroeggeboorte. Nou ik kan jullie vertellen ze zitten nog heerlijk warm binnen met z’n tweeën. Het was een erg rustige week waarin wij wel een echo hadden, maar dit keer geen tussentijds bezoekje aan de afdeling gynaecologie.

Ode aan mijn lichaam

Dat mijn lichaam hard aan het werk is, is geen verrassing. Het is tenslotte twee kinderen aan het laten ontwikkelen zodat ze straks goed ter wereld kunnen komen. Maar of dat voor mij altijd fijn is? Nee eigenlijk niet. Ik kan namelijk geen enkele kleding zowat meer aan. Dit vind ik nogal frustrerend want als ik de deur uit ga wil ik er wel een beetje toonbaar uit zien. Daarnaast is een BH dragen echt geen optie meer vanwege mijn ribben, wat is het dan lekker om BH-loos door het leven te gaan. Echt een aanrader voor zwangere vrouwen die last hebben van hun rug of ribben!

En dan mijn buik.. Wat een gigantisch iets is dat geworden zeg. Wist niet dat een huid zover zou kunnen oprekken. Ja het zit vol met striae maar hé who cares? Er zitten twee kinderen in die erg goed groeien, daar ben ik trots op! Dat het jeukt en allemaal kleine scheurtjes heeft, waar geen olie meer op kan vanwege het prikken, dat nemen we maar op de koop toe.

Ik kan nu al zeggen ik ben trots op mijn lichaam. Met mijn 1.67cm fikst mijn lichaam het toch!

Zwangerschapskwaaltjes

Deze zijn nog steeds aanwezig, gelukkig wel een aantal in mindere maten. Het maagzuur is gelukkig al stukken minder dan dat het was. Wat is dit fijn zeg vooral met drinken en in de nacht. Ik hoef Simon er niet meer elke nacht uit te sturen voor een beker warme melk met een beetje chocoladepoeder. Ja ik hou af en toe een beetje vocht vast maar gelukkig nog niet zo erg dat ik op een olifant lijk. Ja en dan mijn ribben, dit is al vanaf december zo dus het went zou je zeggen. Nou ik kan jullie vertellen dit went echt niet! Wat een pijn kan een mens hebben en wat kan je er door beperkt worden. Niet meer kunnen lopen, ja vanaf het bed naar de bank, en hooguit vanaf de voordeur naar de auto. Maar dan denk ik maar ook hier komt een einde aan.

Ik mag verder niet klagen bedenk ik mij nu, nu ik dit zo aan het typen zitten.

36 weken echo

Ook deze week stond er weer een echo op de planning. Het is nu bij iedere echo toch spannend of het de laatste keer is dat we onze kleintjes op beeld zien. Ook tijdens deze echo was weer te zien dat ze het nog erg goed hebben bij mij. Ze groeien goed en de navelstreng werkt ook nog zoals het hoort te werken. Allemaal fijne berichten dus. De metingen kunnen steeds moeilijker gedaan worden omdat ze steeds minder ruimte hebben. Ze liggen dan ook een beetje over elkaar heen. Vraag me niet hoe maar het schijnt. Je zag bij eentje al heel duidelijk dat het zijn middenrif aan het trainen was, daar je het buikje op en neer zag gaan.

Het blijft gek nu we het einde naderen. Begonnen met een update bij week 8 en nu inmiddels al bij week 36. Wat is de tijd voorbij gevlogen en wat is er veel gebeurd. De laatste loodjes zijn echt aangebroken en wegen dan ook letterlijk en figuurlijk het zwaarst.

Liefs, Kayleigh

 

%d bloggers liken dit: