Papa Simon vertelt – lekker burgerlijk

Welkom bij Papa Simon vertelt. In deze rubriek zal Simon zijn ervaringen als tweelingvader met jullie delen. Het is alweer een tijdje geleden dat Simon een blog heeft geplaatst. Benieuwd naar zijn vorige artikel over het vaderschapsdilemma? Lees hier.
Deze keer vertelt hij jullie over het burgerlijk zijn en of hij dit fijn vindt. Lees je mee?

Over 2 maanden ben ik jarig en word ik 30 jaar oud. Naarmate die datum en leeftijd nadert sta ik zo nu en dan stil bij hoe mijn leven er op dit moment uit ziet. Ik ben gelukkig getrouwd met de liefste vrouw die er is en zij is tevens de moeder van mijn grootste trots Luuk en Noud. Ik heb een leuke baan en vind dat we onze zaakjes goed voor elkaar hebben. Het leven bestaat uit ups en downs en natuurlijk ook die van ons. Maar op dit moment ervaar ik het leven wel als een up.

Burgerlijk

Als je me 10 jaar geleden had voorgespiegeld hoe mijn leven er nu uit ziet zou ik je denk ik voor gek verklaren. Het is namelijk wel erg burgerlijk. Maar de vraag is; is dat erg? Ik vind van niet. Stiekem is het eigenlijk wel lekker; en eigenlijk denk ik dat velen van ons daar eigenlijk ook wel naar hunkeren. Waar ik 10 jaar geleden nog droomde om een roadtrip door de USA te maken, ben ik me nu aan het oriënteren op een vakantiepark in Nederland. Geografisch gezien ligt dat aanzienlijk dichterbij, maar misschien is het wel net zo leuk. Tuurlijk het natuurschoon is iets anders en het roadtrippen bestaat voornamelijk lopen met de jongens over het vakantiepark gaan.

Is dit nou leuk?

Het is leuk, maar anders leuk. We zijn namelijk met zijn vieren. We zijn als gezin compleet, bij elkaar en met elkaar. In een vreemde omgeving, in een vreemd huisje, met elkaar dat is uit eindelijk het belangrijkste. Waar dit dan ook is, dat maakt eigenlijk niet uit.

Thuis zijn is fijn

Thuis heb ik dat ook. Ik vind het heerlijk als we met zijn vieren lekker thuis zijn, lekker met z’n vieren naar Juf Roos en Gijs kijkend naar welke avonturen ze nu (alweer..) beleefd hebben. Papa en Mama aan een lekker bakje koffie, en de jongens aan een kopje kinder-thee. Voorheen wou ik altijd lekker weg; erop uit. Thuis zijn had niet zo heel veel meerwaarde. Nu, met de jongens, zie ik in hoe belangrijk een fijn, geborgen, warm en veilig thuis is.

Zoals jullie tussen de regels doorlezen waardeer ik veel meer wat ik heb sinds de kinderen er zijn. Ik geniet meer van de kleine dingen zoals tegenwoordig thuis zijn, het is en blijft een feit dat de jongens een verrijking zijn van mijn leven en ik door hun de kleine dingen zie en meer waardeer.

Ik ben wel benieuwd hoe jullie dat zijn gaan zien sinds je een kind of kinderen hebt.

Groetjes Simon