Update 27 weken zwanger; tijdens de 27 weken echo was er toch wel een kleine verrassing

Inmiddels alweer 27 weken zwanger dat betekend de laatste week van het tweede trimester! Deze week was een vrij rustige week. We hadden o.a. een echo, (nog meer) last van kwaaltjes en kregen we onverwachts nieuws over mijn oma.

Zwangerschapsdementie

Nu ik aan mijn blog zit te werken over week 27 weet ik heel goed wat er allemaal gebeurt is afgelopen week. Maar.. ik kan me alleen niet echt heel goed herinneren wat wanneer was. Laten we het maar gooien op zwangerschapsdementie, want zo vergeet ik wel meer dingen.

Voorbeeld daarvan is: Ik ging mij omkleden en had daarbij mijn bril afgedaan. Een halve dag later gingen wij weg en ik wilde toch wel mijn bril op maar waar was dat ding nou? Wij het hele huis doorgezocht, echt nergens te vinden. Ik begon bijna aan mijzelf te twijfelen of ik hem niet in de sporthal had afgedaan. Opeens kreeg ik een helder moment dat ik mij had omgekleed in de andere kamer. Toen ik de deur opendeed van mijn kledingkast lag hij daar te wachten. Eind goed al goed zeggen we maar.

Zwangerschapskwaaltjes

Nu we het toch over zwangerschapsdementie hebben want dit is één van mijn kwaaltjes. Er zijn nog een aantal kwaaltjes waar ik last van heb (is dit helaas of moet ik er blij mee zijn?)

In de update over week 26 vertelde ik jullie dat mijn bloedneuzen eigenlijk gewoon weg waren. Helaas iets te vroeg gejuicht want het begint langzaam weer terug te komen. Zal dit door het koude weer te komen?

Ik kan wel weer alle kwaaltjes opnoemen waar ik last van heb maar dit schiet natuurlijk niet op. Waar ik wel veel last van heb momenteel is dat ik gewoon echt niet lekker kan slapen en het benauwder krijg. Elke nacht voelt als een opgave, op mijn zij slapen is niet fijn want dan beginnen er twee te protesteren. Om het maar niet te hebben over het omdraaien want daar moet ik eerst voor wakker worden om vervolgens in slow motion te kunnen draaien.

Echo tijd

Toen waren er alweer twee weken voorbij. Dit betekende weer echo tijd. Wat kijken we hier altijd naar uit want zal de groei inmiddels ‘normaal’ gaan of lopen ze nog steeds voor? Ik kan jullie vertellen ze doen het erg goed want ze lopen nog steeds één week voor qua groei. Wel heeft de één een iets groter hoofd als de andere maar who cares?

In mijn vorige blog konden jullie lezen dat ik tussentijds naar het ziekenhuis ging i.v.m. weinig tot geen beweging voelen. Tijdens deze ‘tussentijdse’ echo konden ze ons vertellen dat baby 1 met het hoofdje naar beneden lag en baby 2 in stuit. Dit was niks nieuws want eigenlijk vanaf de 20 weken echo lagen ze al zo. Wij hebben toen gevraagd hoe groot de kans is dat ze nog draaien. Wij krijgen toen het antwoordt dat die kans vrij nihil was aangezien ze minder ruimte hebben om te kunnen draaien. Tot onze grote verbazing kregen we te horen dat baby 2 gedraaid was en dat ze nu gezellig met de hoofdjes bij elkaar liggen naar beneden toe. Ben heel erg benieuwd of dit zo blijft of dat onze eigenwijsje toch weer gaat draaien.

Nieuws over oma

Ondanks ons blije babynieuws is er nog steeds ook een minder leuk iets in deze periode. Afgelopen weken is mijn oma drie weken thuis geweest. Ik moet jullie eerlijk bekennen in zo’n periode vergeet je gewoon even dat iemand eigenlijk ‘doodziek’ is. Afgelopen week wisten we dat mijn oma weer opgenomen zou worden voor vier weken i.v.m. de stamceltransplantatie. Helaas kreeg zij dinsdag het telefoontje dat de acute leukemie toch weer terug was. Dit betekende dat de opname wel door zou gaan maar het behandelplan gewijzigd werd. Gelukkig krijgt ze na de chemo van deze periode evengoed de stamceltransplantatie alleen duurt de opname minimaal een week langer. We gaan weer hopen op het beste want hé ze moet onze kleintjes nog zien en hopelijk ook nog wel een tijd zien opgroeien.

Het is een drukte van belang

Waar vorige week de beweging op een gegeven moment minder was, was daar deze week niks van te merken. Ze lijken wel steeds drukker te worden. Ik blijf het zeggen dat soort momenten is echt genieten. Genieten omdat je ze voelt bewegen maar tegenwoordig ook genieten omdat je het goed ziet aan de buitenkant. Ik heb een filmpje hiervan gemaakt en deze wil ik jullie niet onthouden. Misschien moet je wel even goed kijken voordat je wat ziet. Het blijft heel bizar dat er twee levende kindjes in mij zitten die ons straks papa en mama gaan maken.

                                      (Een kort filmpje waar je ze ziet bewegen)

Liefs, Kayleigh