Alles over mijn tweelingzwangerschap,  Blog,  Persoonlijk,  Tweeling

Update 26 weken zwanger; het is tijd voor andere zwangerschapskwaaltjes of juist meer?

26 weken zwanger, de week waarin ik merk dat het allemaal heel snel groeit nu, en dan vooral ikzelf. Deze week hadden we weer een onverwachts bezoekje aan het ziekenhuis, komen er steeds meer zwangerschapskwaaltjes bij en zijn wij druk met het inruimen van alle kleine spulletjes in de babykamer.

Onverwacht ziekenhuisbezoek

Jawel het was weer zover, een onverwachts ziekenhuisbezoek. Het lijkt wel alsof ik twee draakjes in mij heb zitten. Donderdags hadden wij een echo waar de gynaecoloog vroeg of ik ze al goed voelde. Mijn antwoord was toen heel trots ja ik voel ze eigenlijk elke dag heel goed, zelf het verschil kan ik al voelen.

Maar toen.. zaterdag eind middag voelde ik ze nog duidelijk bewegen en daarna niet meer. Ik dacht nou eindelijk zijn ze beetje rustig dus dat zal vannacht wel weer komen als ik wakker wordt. Het werd zondag nacht niks, zondag ochtend nog niks nou zondag avond heel licht voelde ik wat. Maandag was het nog steeds niet zoals ik ze voelde tot die zaterdagmiddag.

Het zat me toch niet lekker en besloot toch voor de zekerheid het ziekenhuis te bellen. Ik mocht gelijk komen om te controleren en al was er niks was ik in ieder geval gerust gesteld zei de verpleegkundige aan de telefoon.

In het ziekenhuis aangekomen gingen ze gelijk een echo maken en gelukkig zagen we daar twee bewegelijke kindjes. Ze gingen ook kijken of ze een korte CTG konden maken en deze was ook goed. Gelukkig was dus alles goed en waren mij zorgen voor niks.

Het lijkt wel of ze het weekend na de echo gewoon even anders doen om vervolgens vanaf de dinsdag daarna weer ‘normaal’ te doen.

Het zijn twee heerlijk drukke kindjes

Hierboven kon je al lezen dat ze een paar dagen even weinig tot niet aan het bewegen waren. Nadat ik naar het ziekenhuis was geweest op maandag begonnen ze op dinsdag weer volop te bewegen. Tot nu toe voel ik eigenlijk wel de hele dag door beweging is het niet van de één is het wel van de ander. Ik kan jullie vertellen wat is dit heerlijk! Ik blijf zelfs ’s morgens nog even langer in bed liggen om ervan te genieten. Het leuke is dat Simon ze ook steeds beter begint te voelen en ze reageren op onze handen.

Babykamer

In mijn vorige blog konden jullie lezen dat de babykamer zo goed als af was. Deze week zijn we druk bezig geweest met het wassen van de kleertjes en andere spulletjes. Dit is echt meer werk dan je vooraf denkt. Je denkt kleine kleertjes snel klaar maar dan komt het strijken en opvouwen nog, bij sommigen dingen wel lastig, maar we worden er vast handig in. Alle accessoires zijn we aan het neerzetten en het is nu dan ook echt bijna klaar. Ik hoop over twee weken een room tour te kunnen geven in een aparte blog.

Zwangerschapskwaaltjes

Vanaf deze week merk ik toch wel dat het echt zwaarder begint te worden. Niet alleen lichamelijk maar toch ook wel geestelijk. Lichamelijk omdat het allemaal zwaarder wordt. Ik groei nu erg snel dus dat betekend;

  • je eigen sokken en schoenen eigenlijk niet meer aan kunnen trekken;
  • zittend douchen anders ben ik gebroken daarna;
  • meer last van mijn rug/ribben
  • door de groei binnenin mij meer last van maagzuur (tot aan het misselijke toe)
  • geen lange stukken meer kunnen lopen;
  • niet meer kunnen omdraaien in bed zonder wakker te worden.

Er zijn nog twee kwaaltjes bijgekomen of naja kwaaltjes de ene wel, de andere niet.
Ik heb sinds korte tijd steeds hoofdpijn achter op mijn hoofd eigenlijk. Het is net of er een bult zit maar deze zit er niet.
Het andere wat ik nu vier keer heb gehad zijn af en toe licht flitsen (het is net van dat felle korte vuurwerk). Toch maar eens vragen aan de gynaecoloog aankomende week.

Qua geestelijkheid betekend dit dus accepteren en doorgaan eigenlijk. Maar als ik de stad even in wil en vervolgens de hele middag/avond gebroken ben en last van mijn ribben heb, is dit geen pretje.

Het trainen geven ben ik vanaf nu weer gaan minderen. In totaal nog 3 uurtjes per week. Het afbouwen is echt begonnen. Vanaf april zit het erop voor mij, ben bang dat ik dan ook mijzelf rollend moet verplaatsen als de groei zo doorgaat haha.

Overigens het goede nieuws is dat ik eigenlijk geen last meer heb van bloedneuzen. Wat is dit fijn zeg!

Mijlpalen

Voor ons gevoel is elke week die halen een mijlpaal. Vooraf hadden we rekening gehouden met alle complicaties die er werden verteld. Nu hebben we dat nog wel in ons achterhoofd, maar het gevoel van ze doen het super goed en ze blijven gewoon lekker zitten tot sowieso 35 weken overheerst nu.

Liefs, Kayleigh

%d bloggers liken dit: