Leven met Luuk en Noud #6 – weer met je neus op de feiten gedrukt

Afgelopen week was een rare week, zo ging ik weer voor het eerst sporten, kregen wij onze mooie IXXI binnen, ontdekten Luuk en Noud het spiegeltje en kregen wij nieuws over mijn oma.

Voor het eerst sporten na de zwangerschap

Afgelopen week ging ik weer voor het eerst sporten na mijn zwangerschap. De laatste keer dat ik heb gesport is november geweest, dat is toch negen maanden. Dit is overigens echt niks voor mij daar ik normaal wel twee á drie keer in de week ga sporten. Dit zal ik dan ook weer gaan oppakken om mijn lichaam weer helemaal fit te maken en misschien wel fitter dan voor de zwangerschap. Ik ben bijna al mijn zwangerschapskilo’s al kwijt maar daar in een later artikel meer over.

Wat was het sporten weer lekker, beetje krachttraining en beetje cardio gedaan. De spierpijn viel mee en die had ik erger verwacht de dag daarna.

De gezinsliefde straalt in huis

 Voor ons geregistreerd partnerschap kregen wij geld als cadeau van mijn opa en oma waar we iets blijvends voor moesten kopen. Eigenlijk wisten wij gelijk wat we daar voor wilde kopen. Namelijk een IXXI van onze newborn shoot.  Afgelopen week dinsdag besteld en vrijdag was hij al binnen. Onderstaand onze IXXI van 120cm x 120cm. Hoe gaaf, een muur vol gezinsliefde. Ik kan er wel uren naar blijven kijken!

Op ontdekkingstocht

 De jongens zijn twee maanden inmiddels en elke dag weer op ontdekkingstocht. Zo hebben ze hun handjes helemaal ontdekt en volgen ze steeds meer met hun ogen. Ze hebben zo zichzelf ontdekt op een spiegeltje. Vooral Luuk was helemaal onder de indruk en kan hier helemaal blij van worden. Hij wordt dan zo vrolijk en begint te lachen. Beide vinden het ook erg interessant als er iets boven hun bungelt, hier kunnen ze dan de hele tijd naar kijken en volgen met hun ogen.

Slechtnieuws

Waar het de afgelopen maanden alleen maar blijdschap was (oké op de tegenslagen na de geboorte na) kregen wij deze week ook heel verdrietig nieuws. Wie mijn blog al vanaf het begin volgt weet dat in het begin van mijn zwangerschap mijn oma te horen kreeg dat zij Acute Leukemie heeft (klik hier).

Na verschillende chemo’s en een stamceltransplantatie kregen wij in diezelfde week dat de jongens waren geboren te horen dat mijn oma ‘schoon’ was. Helaas kwam vorige week maandag het bericht dat de Leukemie terug is en ze helaas niets meer kunnen doen voor haar behalve het proberen te rekken. Wat is dit een donderwolk boven een heldere hemel zeg. Het besef dat ze de jongens niet zal zien opgroeien begint te komen en wat is dat ongelofelijk kut zeg om het maar plat te zeggen. Met één ding ben ik wel heel blij en voel ik mij gezegend en dat is dat ze haar doel heeft bereikt om de geboorte van de jongens wel mee te maken.

Hoe gaat het met de Nutrilon Pepti

 In mijn vorige week update konden jullie lezen dat wij een bel afspraak hadden met de kinderarts (klik hier om te lezen). Deze heeft ons Nutrilon Pepti voorgeschreven, wij zijn het nu een week aan het gebruiken en hebben gemengde gevoelens. Voor mijn gevoel zijn ze wel iets rustiger maar spugen ze nog steeds redelijk wat. Volgende week hebben wij een afspraak bij de kinderarts en dan zal dit besproken worden. Ik ben benieuwd. Zullen ze nou koemelkallergie hebben ?, is er wat anders aan de hand? of is er niets aan de hand?

Zoals jullie hebben gelezen was het een week met een lach en een traan. Ik hoop dat we aankomende (deze) week de hitte een beetje gaan overleven en dat wij meer duidelijkheid bij de kinderarts gaan krijgen.

Liefs, Kayleigh