Leven met Luuk en Noud #2 – Alweer één maand oud

Inmiddels zijn wij alweer een paar weken thuis, en al die tijd zijn wij met z’n vieren geweest sinds de geboorte van Luuk en Noud. In mijn vorige blog konden jullie al lezen hoe de eerste twee weken thuis gingen, klik hier voor de blog post. Inmiddels zijn wij alweer een maand verder en dat betekend dat Luuk en Noud alweer één maand ons leven verrijken. In deze blog lezen jullie hoe het mij alleen met de jongens verging nu Simon weer aan het werk is, gaan we op bezoek bij de kinderarts en vraag ik jullie advies over tegelijk flesvoeding geven.

Toen moest papa weer te werk

Na vier intense weken van samen zijn was het vorige week maandag weer tijd voor het ‘normale’ leven. Simon ging weer te werk en ik was voor het eerst alleen, een hele dag alleen met de jongens. Dit was een moment waar ik ook wel weer naar uit keek. Zou ik het aankunnen of zou ik gillend gek worden? Hoe ga ik het doen met het geven van de flessen? Allemaal simpele vragen maar wel van belang als ik alleen thuis ben met ze.

Op de vraag of ik het allemaal aan kan of dat ik gillend gek zou worden heb ik wel een antwoord gelukkig. Ik leef nog haha, al dat knuffelen is heerlijk. Zowel Luuk als Noud vinden het nog veelste fijn bij papa en mama en knuffelen dan ook het liefst de hele dag. Dus nee ik ben niet gillend gek geworden, ze huilen voor nu gelukkig niet de hele dag. Gelukkig is er genoeg hulp in de buurt, als er wat is kan ik iemand bellen.

Op bezoek bij de kinderarts

Afgelopen week waren de jongens alweer één maand oud. Times flies, helemaal nu ze er echt zijn. Beide jongens moesten voor controle naar de kinderarts. Bij de geboorte dacht iedereen dat ze TTS hadden. Dit bleek echter niet zo te zijn, ze bleken TAPS te hebben. Ik zal in mijn volgende blog uitleggen wat dit precies is.

Hoe gaat het nu met Noud

Noud moest van tevoren nog even bloedprikken om te kijken of hij nog steeds een laag HB had. Het HB van Noud was 6 dus was wel weer gezakt maar dit schijnt normaal te zijn bij baby’s. Nu kwam ter sprake om hem extra ijzer te geven. Aangezien Noud niet overdreven moe is, maar alleen een beetje witjes ziet als hij ontspannen is, heeft de arts besloten nog even te wachten met extra ijzer. Noud was goed gegroeid en is met een mooie inhaalslag bezig qua gewicht.

Hoe gaat het nu met Luuk

Luuk had na de geboorte wat grotere opstart problemen dan Noud. Gelukkig beginnen zijn darmpjes steeds beter te werken. Hij heeft nog wel wat problemen qua voeding opgeven maar dit kan worden opgelost met Johannesbroodpitmeel. Daar bij de geboorte TAPS geconstateerd was hadden wij hier nog wel vragen over. Deze vragen moesten worden overlegd met het LUMC. Ook onze Luuk was goed gegroeid en is goed aan het bijtrekken van de TAPS.

De kinderarts was heel erg tevreden en zelfs wel een beetje verbaasd voor ons gevoel. We hebben inmiddels twee gezonde kinderen gelukkig. We zijn ons er heel erg van bewust dat dit niet vanzelfsprekend is en zeker niet bij een tweeling.

Je bent een tweeling of je bent het niet

Tja, je bent een tweeling of je bent het niet. Tegelijk willen knuffelen, tegelijk willen eten en het op een huilen zetten als je even moet wachten. We blijven opzoek naar de handigste manier om de mannen tegelijk eten te kunnen geven. Onze Luuk moet namelijk recht op blijven daar hij anders zijn eten weer opgeeft. De opties tegelijk in het voedingskussen zetten, om en om eten geven, in de maxi-cosi of het wippertje zetten hebben we al geprobeerd. Over geen van alle opties ben ik nou echt tevreden.

Aan alle lezende tweelingouders wil ik dan ook vragen;

‘’hebben jullie nog tips laat het mij dan graag weten in een reactie hieronder!’’

Alvast bedankt 🙂

Het was een leuke week waarin ik heerlijk met mijn twee mannen heb genoten. Gelukkig doen de jongens het goed en zijn het voor nu tevreden mannetjes.

In mijn volgende blog zal ik een uitleg geven over het fenomeen TAPS.

Liefs, Kayleigh