-
Hoe ik mijn papa to be verraste – papa to be box
Het is al lastig genoeg voor een papa to be om het zich voor te stellen dat er straks toch echt een kleintje of in ons geval kleintjes in huis zijn. Als mama to be maak je natuurlijk het hele proces zelf lichamelijk en geestelijk mee. De papa to be kan alleen maar toekijken vanaf de zijlijn eigenlijk. Ik verraste mijn papa to be wel.
-
Update 17 weken zwanger
Dan ben ik alweer 17 weken en 2 dagen zwanger, wat vliegt de tijd. Afgelopen week moest ik onverwachts ’s avonds naar het ziekenhuis, had ik echt geen energie en kregen we de uitslag van mijn oma haar chemokuur.
-
Onze laatste feestdagen met zijn tweeën
De feestdagen zijn voorbij en het ‘gewone’ leven is weer begonnen. Dit jaar waren het onze laatste feestdagen met zijn tweeën en dat besefte we ons maar al te goed. Benieuwd wat wij deze feestdagen hebben gedaan? Lees dan snel verder.
-
Update 15 en 16 weken zwanger
Omdat wij een klein weekje op vakantie zijn geweest en met de kerstdagen tussendoor heb ik nu pas weer tijd om een nieuwe blog te plaatsen. Inmiddels ben ik alweer 16 weken zwanger.
Wat een drukke twee weken hebben wij gehad en wat zijn de kerstdagen voorbij gevlogen. In mijn vorige blog konden jullie lezen dat momenteel ons leven op z’n kop staat met de blijdschap van mijn zwangerschap en het verdriet door de ziekte van mijn oma.
-
Blijdschap en verdriet staat ineens naast elkaar
Waar ik in mijn vorige blog nog schreef dat wij 2 december tegen de rest van de familie en vrienden vertelden dat wij in verwachting zijn, was ik dinsdag 5 december jarig en werden zowel ik als de twee kleintjes verwend. Deze avond hebben wij heerlijk zitten keuvelen over de babykamer. We bespraken wanneer we eraan zouden beginnen etc. wat was dit een heerlijk idee dat wij in januari zouden gaan startten met de grote voorbereidingen op de komst van onze tweeling.
-
En dan ben je alweer 12 weken zwanger
Wat is de tijd tussen de 8 en 12 weken van mijn zwangerschap snel gegaan. Inmiddels ben ik alweer 12 weken zwanger. Het was alsof het gisteren was dat we de eerste echo hadden en nu hebben we termijnecho al gehad. Na onze eerste echo op 2 november was ik eigenlijk continu misselijk de hele dag door gelukkig hoefde ik niet veel over te geven want die keren zijn op één hand te tellen. Slapen was niet mijn favoriete hobby in deze weken daar ik echt mijn draai opnieuw moest vinden daar ik een buik slaper ben en dit eigenlijk al voor de eerste echo niet meer kon.
