Update 28 weken zwanger; het begin van het derde trimester

28 weken zwanger, het begin van het derde en tevens laatste trimester. Nog een aantal weken en wij hebben onze twee kleine druktemakertjes bij ons. Wat zijn we hier blij mee maar tegelijkertijd is het ook heel spannend.

Zwangerschapsdementie

In mijn vorige blog vertelde ik al dat ik niet meer echt kan herinneren wat ik de week ervoor wanneer gedaan heb. Nu ik deze blog schrijf moet ik eerlijk bekennen dat ik ook nu eigenlijk niet meer zo exact weet wat ik allemaal gedaan heb afgelopen week *schaam schaam*. Misschien dat ik toch maar met een notitie blokje gaan werken.

Lactatiekundige

Ik wil graag borstvoeding geven maar hoe doe je dat met een tweeling. Kan dit eigenlijk wel zonder dat je er zelf de gehele dag alleen daarmee bezig bent? Wij werden door de gynaecoloog geadviseerd om met een lactatiekundige te praten, zo gezegd zo gedaan. Wij vonden dit een verhelderend gesprek. We hebben veel vragen kunnen stellen wat ons een goed beeld gaf wat de voor en nadelen van borstvoeding zijn. Ja in het begin zal het zwaar zijn omdat je het eerst kind voor kind moet gaan doen, maar als ze het allebei onder de knie hebben kan het tegelijkertijd. Wij dachten dat je dan ook dubbel zo lang aan het voeden bent, maar wat blijkt; je bent juist sneller klaar dan met eentje. Dit omdat je melk productie ook dubbel is dus je hoeft niet continu te wisselen. Tijdens dit gesprek hebben we links naar websites en een informatieboekje meegekregen om ons verder te verdiepen in de ervaringen van andere tweelingmoeders.

Ook werd geadviseerd om toch naar een informatie avond te gaan over borstvoeding. Ook al zal dit niet specifiek over tweelingen gaan het schijnt wel heel nuttig te zijn. Dus 5 april zullen wij ons laten verrassen en laat ik jullie meer weten.

Zwangerschapskwaaltjes

Tja de zwangerschapskwaaltjes, wat zullen we daar eens over zeggen. Het zal niet verminderen, ik had eigenlijk gehoopt dat het een beetje zo zou blijven zoals het nu ging. Dit was namelijk nog wel goed uit te houden. Helaas is niets minder waar en wordt het dus echt alleen maar erger. Normaal slapen is er helaas echt niet meer bij. Doordat ik qua buik formaat wel met de dag lijk te groeien wordt het alleen maar lastiger om, om te draaien in bed. Op mijn zij liggen gaat helaas niet meer want aan de linkerkant stribbelt er eentje tegen door gelijk flink te gaan trappelen. Aan de rechterkant zijn het mijn ribben die roet in het eten gooien. Dat betekent dus op mijn rug slapen, het liefst met nog een flatgebouw aan kussens want anders komt het maagzuur omhoog. Doordat ik slecht slaap ben ik overdag wat moeier. Nu moet ik eerlijk zeggen dat het mij nog meevalt hoe ik de dagen doorkom als ik maar 4 uur slaap heb gehad.

Gelukkig weet ik qua maagzuur goed hoe ik het kan minderen. Dat betekent geen lekkere latte macchiato’s meer ’s avonds, geen lekkere dingen en vooral niet teveel drinken. Voor het slapen gaan neem ik een warme beker melk met wat chocolade poeder zodat het afneemt.

Het derde trimester en tevens het laatste

Het derde trimester alweer. Wat is wordt dit spannend, want wanneer zullen de twee kleine drukte makers zich aankondigen? Simon en ik hebben het er wel eens over dat we erg blij zijn dat we dit toch al hebben gehaald. Vooraf hou je met elk scenario rekening maar het goede geloof je pas als je zo ver bent.

Elke week die we halen voelt als een mijlpaal. Klinkt dit gek? Denk het niet want hoe vaak hoor je dat een tweeling met deze termijn zich al min of meer aankondigt? Wij zijn echt aan het aftellen en beseffen ons echt dat over een aantal weken ons hele leven op zijn kop zal staan. Maar wel leuk op zijn kop want er komen twee mini’s.

Wat ik persoonlijk wel ervaar is dat ik bang ben dat ik voortekenen mis. Voortekenen op het gebied van dat ze zichzelf aankondigen. Ik heb namelijk steeds meer last van harde buiken. Is dit nu normaal of moeten we toch maar gaan bellen? Gelukkig werkt de douche ontspannend en wordt mijn buik dan rustig dus dat valt dan wel weer mee. Gelukkig staan we goed onder controle en dat stelt ons ook wel gerust.

Ik ben benieuwd, waren jullie ook zo bang dat je symptomen zou missen van dat je kleintje zich aankondigde?

Zoals jullie kunnen lezen was het een rustige week waarin niet veel is gedaan. Het gaat verder allemaal heel stabiel ‘gelukkig maar’. En over de slapeloze nachten laten we maar zeggen dat het alvast oefenen is voor straks haha.

Liefs, Kayleigh